zondag 27 juli 2008

Alles of niks

Gematigdheid is een schone deugd... die ik graag zou bezitten. Helaas heeft Onze Lieve Heer in al zijn wijsheid ooit beslist dat ik beter af was met een zwak karakter zonder enige vorm van discipline. Ik sukkel namelijk van de ene ‘verslaving’ in de andere, en de ene al wat minder bewonderenswaardig dan de andere.
Mijn naam is Kakeltrut en ik ben verslaafd aan TV-series. Ik ben een kettingseriekijkster. (bestaat dat woord?) Na de zware aankoop van alle seizoensboxen van een welbepaalde serie nestel ik me op elk vrij moment in de zetel en dan mag de wereld voor mijn part vergaan. Momenteel ben ik een sucker voor Six Feet Under. U ziet, ik ben zelfs geen trendsetter in mijn verslavingen, maar een naloper die hopeloos te laat mee op de kar springt. Mijn volgende seriële addictie zal wellicht House MD worden. Zo binnen een dik jaar, schat ik, wanneer de boxen al tweedehands verkocht worden.

Zo ben ik ook net afgekickt van een kruiswoordraadselobsessie. Overal nam ik mijn Denksportboek met Denksportpotlood en Denksportgom mee. En een slijper, voor de zeer intensieve Denksportdagen. Voor het slapengaan snel nog vier raadsels, tijdens de lunchpauze een drietal, en mijn toiletbezoek duurde acht kruiswoordraadsels lang. Maar ik was niet erg goed, al heb ik wel de woorden neukbeer en massagekip uitgevonden.

Dus als u mij een tijdje niet ziet, ga er dan maar van uit dat ik weer één of andere habit heb opgeraapt. De periodes dat ik ‘droog sta’ ben ik vrij rusteloos en werk ik mijn lief serieus op zijn zenuwen. Suggesties voor nieuwe verslavingen zijn dus meer dan welkom: beschouw het als goede daad naar mijn vriendje toe. Sport- of kuisverslavingen zijn niet bespreekbaar. Daar word je écht te moe van.

En dan vlieg ik nu in de Haagen Dazs.
En ja... ik stop nooit voor ik de bodem van de pot zie.

vrijdag 11 juli 2008

En.... ACTIE!

Héérlijk zo’n dagje verlof.

D’er ligt ergens een heel lang to-do lijstje, maar ik weet nu al dat er weinig van in huis gaat komen. Want zulke gestolen dagen zijn gemaakt om te couch potato’en. Boekje, filmpje, muziekje, ijscreme… het leven kan schoon zijn.

En dan - net voor manlief afgepeigerd thuiskomt van het werk – snel in actie schieten om die mesthoop in de keuken op te ruimen, de strijkplank klaar te zetten, rap in het winkeltje eten en drinken te gaan kopen en vliegensvlug de benen te ontharen. Nog snel nieuwe lakens opleggen en het lijkt of deze brave huissloor de hele dag in de weer is geweest.

Iedereen blij.

maandag 7 juli 2008

Watch it

Dit weekend was het weer die tijd van de maand. Of eerder: het was weer het weekend vóór die tijd van de maand. Het was… (cue Twilight zone)… PMS-tijd.
Voor de onwetenden en dus – laat ons eerlijk zijn – gelukkigen onder u: PMS betekent Premenstrual Syndrome of, in het Algemeen Beter Bekend Nederlands, de barre depressie voor het bezoek van tante Marie.

Wat gaat er dan precies in het hoofd van een vrouw om, vraagt u zich af?
Een greep:
“Waarom ben ik zo dik?”
“Vergeet het maar, ik kom niet buiten vanavond”
“Hoe, jij gaat alleen op stap?”
“Hmmm, ik ga gewoon even proeven van de pot Haagen Dazs…”
“Zeg beebie, lees eens tussen de lijnen!”
“Vind je mij te dik?”
“Trouwens, wie was dat meisje waarmee je gisteren stond te praten?”
“Ja, nu kan ik hem beter helemaal opeten”
“Je vindt me dus te dik??”
*lang gezicht en/of tranen*

Met andere woorden, dit weekend was er géén plaats voor twee in de zetel, slingerde het lullige opmerkingen over een (eigenlijk niet echt) vuile badkamer, en kreeg hij the cold shoulder in bed… Gelukkig heb ik een supervent die geweldig incasseert, of wijselijk de rust gaat opzoeken in zijn stamkroeg.

Sommige vrouwen hebben helemaal geen last van PMS.
Daar is ook een naam voor:
Trutten.
MySpace Tracker