Watch it

Dit weekend was het weer die tijd van de maand. Of eerder: het was weer het weekend vóór die tijd van de maand. Het was… (cue Twilight zone)… PMS-tijd.
Voor de onwetenden en dus – laat ons eerlijk zijn – gelukkigen onder u: PMS betekent Premenstrual Syndrome of, in het Algemeen Beter Bekend Nederlands, de barre depressie voor het bezoek van tante Marie.

Wat gaat er dan precies in het hoofd van een vrouw om, vraagt u zich af?
Een greep:
“Waarom ben ik zo dik?”
“Vergeet het maar, ik kom niet buiten vanavond”
“Hoe, jij gaat alleen op stap?”
“Hmmm, ik ga gewoon even proeven van de pot Haagen Dazs…”
“Zeg beebie, lees eens tussen de lijnen!”
“Vind je mij te dik?”
“Trouwens, wie was dat meisje waarmee je gisteren stond te praten?”
“Ja, nu kan ik hem beter helemaal opeten”
“Je vindt me dus te dik??”
*lang gezicht en/of tranen*

Met andere woorden, dit weekend was er géén plaats voor twee in de zetel, slingerde het lullige opmerkingen over een (eigenlijk niet echt) vuile badkamer, en kreeg hij the cold shoulder in bed… Gelukkig heb ik een supervent die geweldig incasseert, of wijselijk de rust gaat opzoeken in zijn stamkroeg.

Sommige vrouwen hebben helemaal geen last van PMS.
Daar is ook een naam voor:
Trutten.