Sinds kort heeft mijn lief de weg naar mijn blog gevonden (“Hoe, gij hebt ne blog?”). Daarom, ook langs deze weg, een ode aan mijn lief - weliswaar licht geïntoxiceerd, maar daarom niet minder gemeend.
Ik zie mijn lief graag omdat:
- hij me minder neurotisch maakt
- hij heel goed weet wat hij wil (in tegenstelling tot mezelf)
- hij zowel links als rechts van het bed kan slapen
- hij de vuilzakken steeds buitenzet met een glimlach en het glas al fluitend naar de glasbak brengt
- hij me heeft gevinyld
- hij de enige is die me ooit heeft kunnen lepelen
- hij my own mothafucka MacGyver is
- hij de mooiste glimlach heeft
- zijn protjes hetzelfde klinken en stinken als de mijne
- hij de beste impressie van Nosferatu weggeeft
- hij een pisknopje heeft (don’t ask)
- hij me deze blog zal vergeven
3 opmerkingen:
Geestig... :-)
en wat vindt het lief nu eigenlijk van de blog?
oooooh cute!
wel grappig dat je dat 'geheim' kan houden.. ik had technische hulp nodig als blogmaagd vier jaar geleden dus ik kon het niet verzwijgen. komaan, Man, maak uzelve bekend ;)
Een reactie posten