De Kathedraal. Elke avond sinds onze verhuis kijk ik recht naar Hare Eéntoornigheid terwijl ik sta te koken. En dat heeft toch een zekere je-ne-sais-quoi. Je voelt je midden in de stad en je behoort toe tot die stad. Verknochte stadsmus die ik ben, kan ik dat wel smaken.
Maar ondertussen heeft het ‘wat is dat toch charmant’-gevoel plaats gemaakt voor een ‘verdomme, is het weer zo laat?’-gevoel. En u mag die uitspraak zowel figuurlijk als letterlijk nemen. Want voor welke heilige (pun intended) luidt Hare Roomsheid haar klokken op het halfuur, op het kwartier, ja, soms zelfs om 7 minuten voor en 7 minuten na het uur? Stamt dit gebruik uit een tijd dat men nog bezetener was door tijd dan nu? Gingen de mensen om het kwartier biechten en moesten ze daaraan herinnerd worden? Wil het Vaticaan ons er constant op wijzen dat God ons ziet?
Het weekend garandeert een klokkofonie – want een samenhangende melodie brengen de krengen niet voort – met huwelijken en begrafenissen, of godbetert, wanneer er een koning of een prins jarig is. Ja, dan zijn we vertrokken voor een dik halfuur non-stop. En je denkt dat de Apocalyps nabij is wanneer net dàn haar vriendjes Sint-Paulus, Carolus Borromeus en een achterlijke kapel om de hoek invallen. Je denkt wel na op zaterdagnacht na die zoveelste pint, want op zondag wil je niet met een kater in ons bed liggen.
Ik vraag me af, kan die hele katholieke komedie eigenlijk nog in deze tijden van godsdienstvrijheid en -gelijkheid? Conclusie: ofwel voeren ze die geluidshinder af… ofwel komen er in het centrum van Antwerpen minstens twee moskeeën bij. Trouwens, ik ben ervan overtuigd dat een dromerig zingende imam mij rustiger maakt dan een verlebberde beiaardversie van Save all your kisses for me.
En dan nog iets, nu ik toch bezig ben: ik vind het zeer misleidend dat de klokken om 7u30 al acht keer luiden. Hoe kan je – nauwkeurig tellend, terwijl je nog lekker in het ochtenddons aan het soezen bent – nu weten of het 8u of 7u30 is? Je wil als goeie ambtenaar toch ook niet té vroeg op het werk aankomen, nietwaar.
Ziezo, wie tekent mijn petitie?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Haha, geloof me, het went... Wij wonen ook onder een kerkentoren en in het begin vaak genoeg gevloekt. Maar na een tijd hoor je het niet meer.
Hier wel het geluk dat de klok meer stuk is dan ze werkt en dan geen last van geklingel!
hej keitoevallig: wij wonen ook vlakbij een grote kerk! maar ik heb er geen last van.
er zit dan ook geen beiaardier in die van die popcornliedjes zit te klingelen ;)
Ik ken wel een paar koran-verzen uit het hoofd. Een kleine vergoeding (voor de verplaatsing) en ik kom die op zondagochtend in je oor zingen. Hebben wij een deal?
@ elise: DEAL!
ik heb afgelopen maand een aantal indonesische alternatieven uitgeprobeerd:
-de hele dag: heftige golven die hun slag slaan op het strand, alwaar onze bungalow vlakbij stond.
-'s ochtends vanaf 5:30 uur, in volgorde: 1 haan, gevolgd door de hele hannekesnest in het dorp - 1 hond, gevolgd door alle dorpsmormels - de huisgecko (soort mugetend hagedisje), die dus echt keiluid "GE-KO" roept naast het hoofdeinde van het bed - de dorpsmoskee, voor het ochtendgebed, niet gesyncroniseerd met de omliggende dorpsmoskeeën - en tenslotte, zo rond 6:30u: de kids die wakker worden van de zonnestralen die door de dunne gordijnen schijnen.
Eén voordeel: 's avonds duik je rond den negenen zo uitgeput in bed, dat je noch de golven, noch de avond-imam hoort.
Een reactie posten