Toen ik heel, héél klein was, en bij mijn grootmoeder op de schoot zat, fascineerden haar handen mij altijd enorm. Het verweerde vel bleef staan zoals je het boetseerde, alsof het klei was. Bij mij lukte dat niet, want mijn velletje zat nog zo strak als een ballon. "Ge moogt content zijn da ge da nog nie kunt, me menneke", zei ze nog. Bummer!
Nu, bijna dertig jaar later, is mijn droom uitgekomen.
Morgen naar 't stad voor een voedende, antirimpel handcrème.
4 opmerkingen:
of om van uw handen af te blijven :)
PS: ben ik officieel de eerste comment-achterlater??
ik volg sarah, afblijven! straks blijft je huid zo staan...
p.s. dan ben ik tweede :-)
Jahaa, jullie zijn numero één en twee.
Goed advies! 'k Ga het proberen.
(Maar toch rap stiekem nog even prullen, neuroot die ik ben)
'Het verweerde vel bleef staan zoals je het boetseerde' Prachtig, zeg!
Je handen zijn inderdaad het eerste waaraan je ziet dat je stilaan wat ouder wordt. Met smeren kan je het proces wat vertragen, maar ook niet meer dan dat, vrees ik.
Een reactie posten